Arabuluculuğun Dünya Genelindeki Uygulamaları

Arabuluculuğun Dünya Genelindeki Uygulamaları

Arabuluculuk, dünya genelinde birçok ülkede uygulanmaktadır ve her ülkenin bu süreci nasıl düzenlediği ve uyguladığı farklılık göstermektedir. Aşağıda, arabuluculuğun yaygın olarak uygulandığı bazı ülkeler ve bu ülkelerdeki uygulama yöntemlerine dair bilgiler yer almaktadır.

  1. Amerika Birleşik Devletleri

Amerika Birleşik Devletleri, arabuluculuğun en yaygın ve çeşitli uygulandığı ülkelerden biridir. ABD’de arabuluculuk, ticari, aile, iş ve topluluk anlaşmazlıkları gibi birçok alanda kullanılmaktadır. Federal ve eyalet yasaları, arabuluculuğun teşvik edilmesini desteklemektedir. Özellikle mahkemeye gitmeden önce arabuluculuk süreçlerinin zorunlu kılındığı durumlar bulunmaktadır.

  1. Birleşik Krallık

Birleşik Krallık, arabuluculuğun önemli bir rol oynadığı bir diğer ülkedir. Hem İngiltere ve Galler, hem de İskoçya ve Kuzey İrlanda’da arabuluculuk, hukuk sisteminin önemli bir parçası haline gelmiştir. Ticari ve aile anlaşmazlıklarında arabuluculuk sıkça kullanılmaktadır. Mahkemeler, tarafları önce arabuluculuk sürecine yönlendirmekte ve mahkeme sürecine ancak arabuluculuk başarısız olduğunda devam etmektedir.

  1. Avustralya

Avustralya, arabuluculuğu özellikle aile hukuku ve ticari anlaşmazlıklarda yaygın olarak kullanmaktadır. Avustralya’nın federal ve eyalet düzeyindeki yasaları, arabuluculuğun teşvik edilmesini ve uygulanmasını desteklemektedir. Mahkemeler, anlaşmazlıkların çözümünde arabuluculuğu bir ön koşul olarak değerlendirmektedir.

  1. Kanada

Kanada’da arabuluculuk, hem federal hem de eyalet düzeyinde yaygın olarak kullanılmaktadır. Özellikle aile hukuku ve ticari anlaşmazlıklarda arabuluculuk süreçleri tercih edilmektedir. Mahkemeler, tarafları öncelikle arabuluculuğa yönlendirmekte ve mahkeme sürecini ikinci aşama olarak görmektedir.

  1. Singapur

Singapur, arabuluculuğu teşvik eden ve destekleyen yasal düzenlemelere sahip bir ülkedir. Singapur Uluslararası Arabuluculuk Merkezi (SIMC) ve Singapur Arabuluculuk Merkezi (SMC), arabuluculuk hizmetleri sunmakta ve bu sürecin profesyonel bir şekilde yönetilmesini sağlamaktadır. Özellikle ticari anlaşmazlıklarda arabuluculuk süreci yaygın olarak kullanılmaktadır.

  1. Almanya

Almanya, arabuluculuğu hem ticari hem de aile anlaşmazlıklarında yaygın olarak kullanmaktadır. Alman hukuku, arabuluculuk süreçlerini teşvik etmekte ve mahkemeler, tarafları önce arabuluculuğa yönlendirmektedir. Almanya’da arabuluculuk hizmetleri, profesyonel arabulucular tarafından sunulmakta ve bu süreçler yasal olarak desteklenmektedir.

  1. Çin

Çin, arabuluculuğu geleneksel bir anlaşmazlık çözüm yöntemi olarak benimsemiştir. Hem topluluk düzeyinde hem de ticari anlaşmazlıklarda arabuluculuk yaygın olarak kullanılmaktadır. Çin hükümeti, arabuluculuğu teşvik eden ve destekleyen yasal düzenlemeler yapmaktadır. Ayrıca, arabuluculuk süreçlerini desteklemek için çeşitli kurumlar oluşturulmuştur.

  1. Hindistan

Hindistan’da arabuluculuk, özellikle ticari anlaşmazlıklarda ve aile hukukunda yaygın olarak kullanılmaktadır. Hindistan, 1996 yılında kabul edilen Tahkim ve Uzlaştırma Kanunu ile arabuluculuğu teşvik etmektedir. Mahkemeler, tarafları öncelikle arabuluculuk sürecine yönlendirmekte ve bu sürecin başarısız olması durumunda mahkeme sürecine devam edilmektedir.

  1. Türkiye

Türkiye’de arabuluculuk, 2012 yılında kabul edilen Hukuk Uyuşmazlıklarında Arabuluculuk Kanunu ile yasal bir zemine oturtulmuştur. Hem ticari hem de iş uyuşmazlıklarında arabuluculuk zorunlu hale getirilmiştir. Mahkemeler, tarafları önce arabuluculuğa yönlendirmekte ve bu sürecin başarısız olması durumunda mahkeme sürecine geçilmektedir.

  1. Brezilya

Brezilya, arabuluculuğu teşvik eden ve destekleyen yasal düzenlemelere sahip bir ülkedir. 2015 yılında kabul edilen Arabuluculuk Kanunu ile arabuluculuk süreçleri yasal olarak düzenlenmiştir. Mahkemeler, tarafları öncelikle arabuluculuğa yönlendirmekte ve bu sürecin başarısız olması durumunda mahkeme sürecine devam edilmektedir.

Sonuç

Arabuluculuk, dünya genelinde birçok ülkede farklı şekillerde uygulanmakta ve her ülkenin yasal düzenlemeleri ve uygulama yöntemleri farklılık göstermektedir. Ancak, genel olarak arabuluculuk, anlaşmazlıkların çözümünde barışçıl, hızlı ve maliyet etkin bir yöntem olarak kabul görmektedir. Gelecekte, arabuluculuğun daha da yaygınlaşması ve etkin bir şekilde kullanılması beklenmektedir.

Türkiye’de Arabulucu Olmanın Şartları

Türkiye’de Arabulucu Olmanın Şartları ve Arabuluculuğun Gelişim Süreci

Arabulucu Olmanın Şartları

Türkiye’de arabulucu olabilmek için belirli şartların yerine getirilmesi gerekmektedir. Bu şartlar, arabuluculuk sürecinin etkin ve profesyonel bir şekilde yürütülmesini sağlamak amacıyla belirlenmiştir. İşte Türkiye’de arabulucu olmanın temel şartları:

  1. Türk Vatandaşı Olmak: Arabulucu adayının Türk vatandaşı olması gerekmektedir.
  2. Mezuniyet: Hukuk fakültesi mezunu olmak ve en az beş yıllık mesleki kıdeme sahip olmak şarttır.
  3. Eğitim: Arabuluculuk eğitimi veren kurumlar tarafından düzenlenen arabuluculuk eğitim programını tamamlamak gerekmektedir. Bu eğitim programları, arabuluculuk süreçleri, teknikleri ve etik kurallar hakkında bilgi vermektedir.
  4. Sınav: Arabuluculuk eğitiminin ardından Adalet Bakanlığı tarafından düzenlenen arabuluculuk sınavında başarılı olmak gerekmektedir.
  5. Kayıt: Sınavda başarılı olan adaylar, Adalet Bakanlığı Arabuluculuk Daire Başkanlığı tarafından tutulan arabulucular siciline kayıt olmalıdır.
  6. Sürekli Eğitim: Arabulucuların, mesleki bilgilerini güncel tutmak amacıyla sürekli eğitim programlarına katılmaları gerekmektedir.

Türkiye’de Arabuluculuğun Gelişim Süreci

Arabuluculuk, Türkiye’de nispeten yeni bir kavramdır ve son yıllarda hızlı bir gelişim göstermiştir. Türkiye’deki arabuluculuğun gelişim süreci şu şekilde özetlenebilir:

  1. İlk Adımlar (2000’ler): Türkiye’de arabuluculuğun temelleri 2000’li yılların başında atılmaya başlanmıştır. Bu dönemde, özellikle Avrupa Birliği ile uyum sürecinde arabuluculuğun önemi fark edilmiş ve çeşitli çalışmalar başlatılmıştır.
  1. Yasal Düzenlemeler (2012): 2012 yılında “Hukuk Uyuşmazlıklarında Arabuluculuk Kanunu” kabul edilmiştir. Bu yasa ile arabuluculuk, hukuki bir süreç olarak tanımlanmış ve arabuluculuğun nasıl uygulanacağına dair esaslar belirlenmiştir. Bu yasa, arabuluculuğun gönüllü bir süreç olduğunu ve tarafların anlaşarak arabuluculuk sürecine katılabileceğini belirtmektedir.
  1. Zorunlu Arabuluculuk (2018): 2018 yılında, iş uyuşmazlıklarında arabuluculuk zorunlu hale getirilmiştir. Bu düzenleme ile iş mahkemelerinde dava açılmadan önce arabuluculuk sürecinin tamamlanması şartı getirilmiştir. Bu değişiklik, arabuluculuğun kullanımını önemli ölçüde artırmış ve arabuluculuk süreçlerinin daha yaygın hale gelmesini sağlamıştır.
  1. Genişleme ve Kurumsallaşma (2019 ve sonrası): 2019 yılında, ticari uyuşmazlıklarda da arabuluculuk zorunlu hale getirilmiştir. Bu düzenleme, arabuluculuğun ticari anlaşmazlıkların çözümünde de önemli bir rol oynamasını sağlamıştır. Ayrıca, bu dönemde arabuluculuk hizmetleri veren kurumlar ve arabulucuların eğitimi konusunda çeşitli düzenlemeler yapılmış ve arabuluculuğun kurumsal yapısı güçlendirilmiştir.
  1. Sürekli Gelişim ve Eğitim: Arabuluculuğun etkin bir şekilde uygulanabilmesi için arabulucuların sürekli eğitim alması ve mesleki bilgilerini güncel tutmaları gerekmektedir. Bu amaçla, çeşitli eğitim programları ve seminerler düzenlenmekte ve arabulucuların mesleki gelişimleri desteklenmektedir.

 

Sonuç

Türkiye’de arabuluculuk, son yıllarda önemli gelişmeler göstermiş ve hukuk sisteminin önemli bir parçası haline gelmiştir. Arabulucu olabilmek için belirli şartların yerine getirilmesi gerekmekte olup, arabulucuların mesleki eğitim ve sınav süreçlerinden geçmesi gerekmektedir. Türkiye’deki arabuluculuğun gelişim süreci, yasal düzenlemeler ve zorunlu arabuluculuk uygulamaları ile hız kazanmış ve bu süreçlerin etkin bir şekilde yürütülmesi için çeşitli kurumsal yapılar oluşturulmuştur. Gelecekte, arabuluculuğun daha da yaygınlaşması ve etkin bir şekilde kullanılması beklenmektedir.

×